|
|
date/time уторак, 2. јун 2009.,21:33
moving out
I HAVE MOVED!!!
i wont be using this anymore..so this is my new blog http://akosiyangyangpurpol.blogspot.com/ visit if you wanted to -thanks for reading- lovelots ianna
|
|
|
date/time субота, 7. март 2009.,07:37
tatawa pa rin ako :]]
matagal-tagal na rin bago ko pinaki-alaman itong blog na ito, sa bagay anu nga ba ang mailalagay ko dito? Wla nman kundi ang puro kamalasan ko sa mundo.. bwahahaha :]] akalain mo yun,, mhirap mang sbihin, ang 4th year life ko ata ang pinakamalas na year ko sa masci... nku nku nku [base on experience un ah] peace tau sa lahat ng newton (may exception.. ahem ahem ahem) syempre love ko rin nman ang newton (may exception xp) lalung lalo na sina PAULINE JANE DELA VEGA, ANNALYN MASANGKAY, DANNA LOUISE FRANCISCO, SYLVIA FRANCESCA LEGARTO, JHERI GOTANGOTS, SORAYA OLIVEROS, NATASHA ALEKXIS LUCAS, TRISHA GAYLE RAYMUNDO PALCONIT at mraming mrami pang iba.
maraming bagay ang nagbago sa pamumuhay ko ngaun,.. maraming nawala [mas magandang term kung naglaho] oo tama naglaho, naglaho na lamang na parang bula.. ewan ko ba, basta ndi na kailangan pang ipaliwanag. Sa ngayon binubuhay ko na lamang ang sarili ko sa mga tawa at kabaliwan na pinapakita ko sa lahat ng tao.. ahahaha, matagal na rin nman kxe bgo ako nagpakabaliw kakatawa at sumakit ang tiyan kakahalakhak. "im on the state of finding happiness beyond imperfections, and hiding the pain and loneliness inside of me" [ndi na uso drama ngaun sa mundo noh... bwahahaha xp] marahil ngaun nakikita nyo na ang kawalan ko ng direksyon sa buhay ko, panu naman nawala na naman lahat ng mga pangarap ko, bwahahaha..kya nman gagawa pa lng ulit ako ng mga bago kong pangarap.. ahahaha
anyway, ngaun, malugod kong IPINAGMAMALAKI SA LAHAT na pumasa ako sa PLM bwahahaha, khit papaano nman may kapupuntahan na ako.. sa college ko na lng ata sisimulan ang aking pagbabago... mas mapapadali ang pagbabagong hinahangad ko sa college. panu naman bagong tao, bagong skul, bagong friends. Peo natural hinding hindi ko makakalimutan ang mga kaibigan ko ngaun, lalu na ung mga taong tumulong sa paghubog ng pagkatao ko, kya nman malaki ang pasasalamat ko sa inyong lahat kaibgan at naging bahagi kayo na buhay kong ito.
Marahil sa ngaun ay ipagpapatuloy ko muna ang pagiging masaya ko.. ahahaha [kelangan un beauty secret un eh ahahaha xp] hehehe :]] basta ang alam ko ngaun, mahal ko ang sarili ko... un na un
oh papano wala nang maibuga utak ko kya nman tatapusin ko na itong post na ito... slamat sa pagbabasa ah..
napangiti nyo ako :)
|
|
|
date/time понедељак, 2. фебруар 2009.,05:00
ANO PA NGA BA MAGAGAWA KO?
=(
|
|
|
date/time субота, 31. јануар 2009.,22:38
Bakit kelangan pang basahin[wla nman itong kwenta]
Marami nang mga pagsubok ang dumating sa buhay ko. Marahil masasabi mo na ang lahat ng ito ay dahil lamang sa iisang bagay. At ito nga ay ang pag-ibig. Siguro magsasawa ka na kung ikukuwento ko pa. Alam ko naman na sa sobrang kadaldalan ng bibig ko, nasagap mo na lahat ng pinagdaanan ko. Alam ko naman na wala kang pakialam sa buhay ko. Kaya hindi ko na nararapat na isalaysay pa sa iyo ang buhay ko. Ang kototohanan wla nman tlagang kwenta itong post na ito, kaya nman kung ako sau hindi na ko na ito babasahin. Pero sige kung ninanais mo tlagang basahin ito, hindi na kita papakialaman. Kaya ko nga isinulat ito eh, para mabasa ng ibang tao. Pero anu nga ba tlaga ang ilalagay ko dito? Hmmm... miski ako ndi ko alam eh. Marahil ay masyado lamang marami ang iniisip at dinaramdam ko ngaun, kaya nman naisipan kong magsulat[magtype]. Wlang laman itong post na ito kaya kung ako tlaga sau, ndi ko na cya babasahin....
Sagana sa problema ang isang taong tulad ko. Marahil ito'y dahilan ng sobrang pagdidimdim ko sa lahat ng nangyayari sa akin. Ewan ko ba. Hanggang ngaun nababagabag ako sa lahat ng sakit at sugat na natamo ko sa tinatahak kong buhay na ito. Kahit anung gawin ko, hindi ko talaga maturuan na magbago ang puso kong punong puno na ng paghihinagpis at kalungkutan. Hindi lang namn ako ang may ganitong problema. Alam ko na marami sa mundong ito ang nakararanas ng damdaming tulad nito. Bata pa ako, alam ko yan. Kaya nga marahil ay nao-oayan na kau sa akin. Wala pa sa tmang oras upang magdimdim at magseryoso sa mga bagay-bagay na maihahalintulad natin sa pag-ibig. Ang alam ko nga dapat ay nakatutok ako ngaun sa aking pag-aaral. Pero anu pa nga ba ang magagawa ko. E kung sa tumibok ng maaga to eh. Masaya nman ako sa kung anung meron ako. Hindi ko man nababanggit, malaki ang pasasalamt ko sa Diyos sa uri ng buhay na ibinigay nya sa akin. Mahal ko ang mahal ko at mahal din nman ako ng mahal ko, kuntento na ako doon. Hindi nman cguro magulo lahat ng pinagsasasabi ko dito. Natural kaakibat nitong pag-ibig na ito ay ang sakit na nararamdaman ko(parang inulit ko lang ah). Matagal ko ng ninanais na mawala lahat ng pagdududa at pagaalinlangan sa puso ko. Alam nman ng isip ko kung ano ang katotohanan. Nasaksihan nman ng mga mata ko at narinig ng mga tenga ko, ang lahat ng nangyari at ang lahat ng mga salitang binitiwan ng bawat isa sa amin. Sa kabila ng lahat ng ito, hindi ako nawawalan ng dahilan para maging masaya. Maraming bagay sa mundo ang maaaring makapagpangiti sa mumunti kong mga labi, kaya nga hindi ako nauubusan ng halakhak. Alam ko na sa kabila ng mga luhang pumapatak sa aking mga mata ay may kaakibat na kasiyahan na makapagpangingiti muli sa mata kong namamaga.
Masayado ng mahaba ang aking pinagsususulat dito. Siguro tinatamad na rin ikaw basahin ang post na ito. Kaya nman dito na nagtatapos ang walang kwentang isinulat ko. Pero bago ang lahat, nais ko lamang magpasalamat sa paglalaan mo ng oras sa aking blog. Mag-iwan ka ng tag ah. Nagmamakaawa na ako [jowk lng.. hindi nman ako ganun kadesperada xp]. Sige hanggang dito na lamang ang lahat.... paalam na sa iyo
|
|
|
date/time петак, 16. јануар 2009.,19:30
[taking sides] and making Decisions
it is really tough to make a
Decision
especially when the involves the people you
Love and Treasured the most
...but...
which side will I choose..
MINE? or the OTHERS?
of course in creating decisions you look on both sides
but sometimes looking on both sides makes it Harder to decide
what our decision will be...
will you care for the others sake?
while you silently sit at the side[hurt]?
or
will you choose your own happiness
and will never mind others?
still, it is really a big ? for me
what step or move will i take...
but i know whatever that is..
will make me happy with no regrets
-cute little piggybank-
|
|
| 
